आज एक वेगळाच विषय तुमच्यासमोर घेऊन आलोय. हॉलिवूडमध्ये दाखवलेल्या लीडरशिपविषयी तुम्ही ऐकलंच असेल. पण पडद्यावर दाखवलेलं नेतृत्व आणि खरं आयुष्य यांत खरंच साम्य असतं का? चला तर मग, “Movie Magi” आणि “Real-Life Leadership” यातील फरक जाणून घेऊया.
हॉलिवूडच्या चुकीच्या लीडरशिपच्या कल्पना
हॉलिवूड आपल्याला अनेकदा अशा लीडर्स दाखवतं, ज्यांचे गुण तेवढे “ideal” नसतात. पण तरीही ते लोकप्रिय होतात. उदाहरणार्थ:
- गॉर्डन गेको (Wall Street): “Greed is good”? खरंच?
१९८० च्या दशकात Armani सूट घालणारे, slick-back हेअरस्टाईल असलेले आणि नैतिकता बाजूला ठेवून पैशाच्या मागे पळणारे लीडर दाखवले गेले. पण सत्य हे आहे की, “greed-driven leadership” नेहमीच नुकसानकारक ठरते. Empathy (सहानुभूती) आणि stakeholder inclusion (सर्वांचा सहभाग) हेच यशस्वी नेतृत्वाचे खरे गुण आहेत. - डम्बलडोर (Harry Potter): “सगळ्याची उत्तरं माहिती असणारा जादूगार”?
हॉलिवूडमध्ये दाखवलं जातं की, लीडर्सना सगळी उत्तरं माहिती असतात. पण खरं तर कुठल्याच लीडरकडे “infinite wisdom” नसतो. “Real-world leaders” हे त्यांच्या टीम, सल्लागार, आणि कधीकधी स्पर्धकांच्या सल्ल्यावरही अवलंबून असतात.
- मिरांडा प्रिस्ली (The Devil Wears Prada): “भावना नसलेली बॉस”?
भावनाशून्य, कडक आणि भीती दाखवून लोकांकडून काम करवून घेणारी लीडरशिप काही काळ प्रभावी वाटू शकते, पण “emotional intelligence” आणि लोकांसोबत जोडलेली भावना दीर्घकालीन यशासाठी अत्यंत महत्त्वाची आहे.
- डॉ. हाऊस (House): “सर्वज्ञानी, अहंकारी बॉस”?
अहंकारी, rude आणि इतरांना कमी लेखणारा बॉस तुम्हाला काही वेळा यशस्वी वाटू शकतो. पण खरं तर “real-world” मध्ये लोक अशा “know-it-all” बॉससोबत काम करणं नाकारतात.
हॉलिवूडच्या काही योग्य लीडरशिपच्या कल्पना
पण हॉलिवूडमध्ये सगळं काही चुकीचं नाही. काही पात्रं अशी आहेत, जिथे नेतृत्वाचे खरे गुण दिसतात:
- कॅप्टन जॉन-ल्यूक पिकार्ड (Star Trek): “Transformational Leader”
पिकार्ड त्याच्या टीमला “empower” करतो, त्यांच्या क्षमता वाढवतो आणि “integrity (नैतिकता)” ला महत्त्व देतो. “Diplomacy, moral integrity आणि intellectual rigor” हेच खऱ्या यशस्वी नेतृत्वाचे गुण आहेत. - कोच एरिक टेलर (Friday Night Lights): “Tough Love Leader”
त्याच्या खेळाडूंच्या गरजा स्वतःच्या गरजेपेक्षा वर ठेवणारा, त्यांच्या “personal growth” वर लक्ष देणारा कोच. “Empowering leadership” हेच यशस्वी होण्याचं कारण आहे. - राष्ट्राध्यक्ष जोसाया बार्टलेट (The West Wing): “Collaborative Leader”
सर्वांची मतं ऐकून मग निर्णय घेणारा, “consultative approach” वापरणारा लीडर. “Co-creation“चा हा दृष्टिकोन खऱ्या आयुष्यातही अत्यंत प्रभावी ठरतो.
मग आपण काय शिकायचं?
हॉलिवूडमध्ये लीडरशिपबद्दल दाखवलेल्या गोष्टींमध्ये अनेकदा “drama आणि entertainment” असतं. पण काही पात्रं आपल्याला चांगली शिकवण देतात. आपल्याला “cinematic fiction” आणि “real-world leadership” यातला फरक समजून घ्यावा लागेल.
शेवटी तुमच्यासाठी एक सल्ला:
तुमच्या रोल मॉडेल्सची निवड “film critic“च्या काटेकोरपणे करा. फक्त “dramatic” पात्रांकडे पाहून प्रभावित होऊ नका, तर खऱ्या आयुष्यात उपयोगी पडणाऱ्या गुणांना महत्त्व द्या.चला तर मग, आजपासूनच “Real Leadership“च्या वाटेवर पाऊल टाकूया!
हा ब्लॉग तुम्हाला कसा वाटला? तुमचं मत नक्की सांगा बरं का!